न्युयोर्क शहर र अमेरिका भर घरबारविहीनता समाधान गर्न अपनाइएका उपायहरु
प्रकाशित मिति : मंसिर १७, २०७९ शनिबार
समुदायहरू घरबारविहीनताको अनुभव गरिरहेका मानिसहरूलाई कसरी उत्तम सहयोग गर्ने भन्ने कुरामा जुधिरहेका छन्। तीमध्ये केही विधिहरू अमेरिकाका केही भागहरूमा प्रभावकारी साबित भएका छन् तर न्युयोर्क सहरलगायत केही ठूला सहरहरूमा लागु गर्न अझ गाह्रो भएको छ।
सन् २०२१ को कुनै रातमा ३ लाख २६ हजार भन्दा बढी मानिसहरू आपतकालीन आश्रय, संक्रमणकालीन आवास वा अन्य अस्थायी आवास अवस्थाहरूमा रहेको रिपोर्ट गरिएको थियो । अमेरिकामा घरबारविहीनताको मूल कारण सस्तो आवासको अभाव हो ।
राष्ट्रिय न्यून आय आवास गठबन्धनले अमेरिकामा अत्यन्त कम आय भएका भाडामा बस्नेहरुका लागि लागि ७ मिलियन सस्तो भाडाका घरहरूको अभाव भएको फेला पारेको थियो ।
घरबारविहिनका लागि स्थायी आवासको व्यवस्थाले स्वास्थ्य हेरचाह र परामर्श जस्ता सहायक सेवाहरूको साथमा कम लागतको आवास प्रदान गर्दछ। अमेरिकामा यो घरबारविहीनतासंग लड्न को लागी एक प्रभावकारी विधि हो ।
अनुसन्धानहरुका अनुशार स्थायी आवास अन्ततः घरबारविहीनतालाई सम्बोधन गर्न न्यूयोर्क शहर जस्तो ठाउँमा पनि सबैभन्दा लागत प्रभावी दृष्टिकोण हो ।
सियाटलको किंग काउन्टीमा हेल्थ थ्रु हाउसिङ नामक एउटा पहल छ, जसले घरबारविहीनताको अनुभव गरिरहेका वा जोखिममा रहेका मानिसहरूका लागि वर्षको अन्त्यसम्ममा १६ सय आपतकालीन आवास र सहयोगी आवास एकाइहरू सिर्जना गर्ने लक्ष्य राखेको छ। अप्रिल सम्म पहलमा १० वटा सम्पत्तिहरू समावेश छन्, जसमध्ये पाँच सियाटलमा छन्।
सन् २०२१ को शुरुवात देखि पहिले नै घरबारविहीनताको अनुभव गरिरहेका ६ सय भन्दा बढी मानिसहरूलाई आवासमा राखिएको थियो ।
थर्ड डोर गठबन्धनको रिपोर्ट अनुसार काउन्टीमा दीर्घकालीन रूपमा घरबारविहीन भएका ९८ प्रतिशत मानिसहरूले अवसर दिएमा कार्यक्रममा भाग लिने बताएका थिए ।
कोभिड १९ को महामारी सुरु भएदेखि नै संघीय सरकारले आपतकालीन कोषमा कैयन ट्रिलियन डलर जारी गरेको छ। यो रकम द्रुत आवासको लागी उपयुक्त थियो । त्यसमा घर नभएकाहरुलाई राखिएको थियो । केही महिना पछि उनीहरु आफै बसोबास गर्नसक्ने र रोजगार भएपछि अनुदान बिना नै भाडा कभर गर्ने अपेक्षा गरिएको छ ।
जुलाई सन् २०२० मा ह्युस्टनले आफ्नो सामुदायिक कोभिड आवास कार्यक्रम घोषणा गरेको थियो । शहर, ह्यारिस काउन्टी र घरविहीनहरूको लागि गठबन्धनसँगको सहकार्यमा ६५ मिलियन डलरको योजना ल्याइएको थियो, जसले घरबारविहीनताको अनुभव गरिरहेका मानिसहरूलाई स्थायी आवासमा सार्ने लक्ष्य राखेको छ। स्थायी सहयोगी आवास प्रस्ताव गर्नुको अतिरिक्त सामुदायिक कोभिड आवास कार्यक्रमले द्रुत पुन आवासलाई मद्दत गरेको थियो ।
महामारीको समयमा धेरै समुदायहरूले उनीहरूको घरबारविहीन आश्रयहरूको रूपरेखालाई पुनर्विचार गरेका थिए । जुन प्रायः सुत्नको लागि ठूला साझा कोठाहरूमा भर पर्थे । तर यो महामारीको समयमा महत्त्वपूर्ण स्वास्थ्य जोखिम बनेकोले धेरै ठाउँहरूले समुहका रुपमा नभई एक्लै राख्ने विकल्पहरू खोज्न थाले । होटलहरूलाई अस्थायी आवासको रूपमा प्रयोग गरिएको थियो ।
सन् २०२० मा ओरेगनले प्रोजेक्ट टर्नकीका लागि ६५ मिलियन डलरको विनियोजन गरिएको थियो । यो पहल अनुशार घरबारविहीन वा जङ्गलको आगोबाट विस्थापित भएका मानिसहरूका लागि होटल र मोटेलहरू खरिद गर्ने उपाय समावेश थियो। एक वर्ष भन्दा कम समयमा, प्रोजेक्ट टर्नकीले १३ काउन्टीहरूमा १९ वटा सम्पत्तिहरू सुरक्षित गरेको थियो ।
न्युयोर्क शहरमा घरबारविहीनता बढ्दै जाँदा सस्तो आवासलाई अझ दुर्लभ बनाएको छ । न्युयोर्कका बासिन्दाहरूलाई आवासको कानुनी अधिकार समेत छ।
जब महामारी सुरु भयो, घरबारविहीन एकल वयस्कहरूलाई होटेल र गैरसमूह आश्रयहरूमा सारिएको थियो। न्युयोर्क राज्यले आपतकालीन भाडा सहायता कार्यक्रम सिर्जना गर्न संघीय राहत रकम प्रयोग गरेको थियो । जसले भाडामा बस्नेहरुलाई २ बिलियन सहायता वितरण गरेको थियो । उथलपुथल सुरु भए पनि कार्यक्रमले लगभग १ लाख ९० हजार न्युयोर्कवासीहरूलाई रकम वितरण गरेको थियो । कार्यक्रमको उच्च मागले थप बलियो आवास सहायताको आवश्यकतालाई जोड दिएको छ ।
आपतकालीन सहायताको अतिरिक्त घरबारविहीनताको अनुभव गरिरहेका मानिसहरूका लागि आवास भौचर कार्यक्रमहरू छन् । न्युयोर्क सिटीका मेयरले घरबारविहीनहरूलाई सहज बनाउनका लागि १५ हजार आवास युनिटहरु बनाउने लगायतका अन्य पहलहरूको पक्षमा प्रतिबद्ध छन् ।