कोरोना महामारीमा समस्यामा परेकालाई सहयोग गर्नु मानवीय धर्म सम्झें : पासाङ शेर्पा
प्रकाशित मिति : जेष्ठ १८, २०७७ आईतबार
पासाङ शेर्पा न्युयोर्क निवासी गीतकार तथा हेयर स्टाइलिस्ट हुन् । ज्याक्सनहाइटमा पासाङ स्ट्राइकिङ स्टायल संचालन गरिरहेका शेर्पा कोरोनाको महामारी सुरु भएलगत्तै फिल्डमा खटेर नेपाली समुदायको सहयोगमा लागि परे । बिरामी, संवेदनशिल अवस्थामा रहेका र समस्यामा परेकाहरुलाई औषधी, मास्क, थर्मामिटर लगायतका सामाग्रीहरुमात्र होइन, ग्रोसरी लगायतका खाद्य सामाग्री पुर्याउनमा पनि लागे परे । कोरोनाको महामारीबाहेकका अन्य समयमा पनि अरुलाई सहयोग गर्नुलाई आफ्नो मानवीय धर्म ठान्ने शेर्पाले आसनग्रहण र भाषणको कहिले लोभ राखेनन् । कहिले बृद्धाश्रममा गएर बृद्धबृद्धाको निशुल्क कपाल काट्नेदेखि नेपालदेखि अमेरिकासम्म समस्यामा परेकाहरुलाई सहयोगका लागि सधै हात अगाडि बढाए । उनै शेर्पासँग कोरोनाको महामारीपछिको जीवनका बारेमा गरिएको संक्षिप्त सम्बाद ।
कोरोनाको महामारीपछिको जीवन कसरी चलिरहेको छ ?
जीवन पहिलेभन्दा फरक छ । सहज छैन । कामहरु सुरु भएको छैन । घरमै बस्नुपर्ने अवस्था छ ।
तपाई गीतकार पनि हुनुहुन्छ । केही नयाँ श्रृजना गर्दै हुनुहुन्छ ?
मैले यो समयमा गीतको नोट निकाल्न सकेको छैन । केही लाइनहरु मनमा आउँछ । तर यो त्रासदीपूर्ण अवस्थामा त्यसलाई पूर्णता दिन सकेको छैन । दिमाग फोकस गर्न नसकेका कारण श्रृजनामा लगाउन सकेको छैन ।
तपाई फिल्डमै उत्रेर पनि सामाजिक कार्यमा सकृय हुनुहुन्छ । के के गर्दै हुनुहुन्छ ?
कुनै योजनाबद्ध तरिकाले सामाजिक काममा लागेको होइन । जतिबेला आवश्यक पर्छ, त्यतीबेला फिल्डमा जाने गरेको छु । सुरुमा १० दिन आइसोलेसनका रुपमा घरमै बसें, किनभने कामगर्ने स्थलमा नजिकै कार्यस्थल भएका साथीमा संक्रमण पुष्टी भएको थियो । सेल्फ आइसोलेसनको अवधिपछि मलाई घरमा बसिरहन मन लागेन । यो बेलामा समस्यामा परेकाहरुलाई जतिसक्दो सहयोग गर्नुपर्छ भन्ने लाग्यो । बाहिर निस्केर समस्यामा परेकाहरुलाई ग्रोसरीहरु किनेर पठाउने गरेको थिएँ । सकेको सहयोग गरिरहेको थिएँ । पछि कोरोनाबिरुद्ध सचेतना एवं सहयोग समुहका तर्फबाट मलाई पनि स्वयंसेवकका रुपमा खट्न बोलाउनुभयो । त्यसपछि जतिबेला आवश्यक पर्छ, त्यतीबेला फिल्डमा गरेर बिरामी र आवश्यक परेकाहरुलाई औषधी, थर्मामिटर, मास्कहरु पुर्याउने, समस्यामा परेकाहरुलाई ग्रोसरीहरु पुराइदिने, विद्यार्थीहरुलाई ग्रोसरी वितरण गर्ने लगायतका काममा खटें ।
सामुहिक रुपमा सहयोगमा लाग्दा कस्तो अनुभव भयो ?
हाम्रो टिम एकदमै राम्रो छ । अहिलेसम्म छैठौंपटक सम्म विद्यार्थीहरुलाई ग्रोसरी लगायतका खाद्यान्न वितरण गरियो । सबै मिलेर समस्यामा परेकाहरुलाई सहयोग गर्दा त्यसमा आफूपनि सहभागी हुन पाउँदा त्यसलाई मैले आफ्नो मानवीय धर्म ठानेको छु । जात, धर्म, राजनीति भन्दा माथि उठेर एकजुट भएर एकअर्कालाई सहयोग गर्नु निकै राम्रो हो । यो टिम राजनीतिभन्दा माथि भएकाले म सामेल भएको हुँ । यो टिम बाहेक अरु नेपालीहरु पनि एकअर्कालाई सहयोगमा लागिरहनुभएको छ । विभिन्न संघसंस्थाबाट पनि सहयोगमा लागिरहनुभएको छ । जुन निकै राम्रो हो । यसले एकले अर्कालाई सहयोगमात्र भएको छैन, आपत पर्दा नेपाली समुदाय सहारा बन्नसक्ने आधार र मनोवल निर्माण भएको छ ।
सहयोगका क्रममा फिल्डमा खट्दाको कुनै अनुभव बताउन चाहनुहुन्छ ?
न्युयोर्कमा निकै त्रास बढेको थियो । म एउटा घरमा ग्रोसरी पुर्याउन गएँ । त्यहाँ पुगेर मैले सम्बन्धित व्यक्तिलाई फोन गरेर तल लबीमा सामान लिन आउन अनुरोध गरें । तर उहाँले आफू लबीमा आउन डर लागेको र माथि नै सामान ल्याइदिन भन्नुभयो । मलाई कुनै नराम्रो अनुभव भएन, मैले माथि नै लगेर ग्रोसरी दिएँ । तर माथि कोठाको मान्छे तल लबीसम्म आउन डराउने अवस्थामा म फिल्डमा खटिरहेको थिएँ । अहिले सम्झदा अलिक मुर्ख भएर जोखिम उठाएँ कि जस्तो पनि लाग्छ ।
जीवनलाई नयाँ रुपमा सामान्य बनाउन के गर्दै हुनुहुन्छ ?
पहिले भन्दा स्थीति सामान्य बनिसकेको छ । घरघरमा मास्कहरु पुर्याउनुपर्ने अवस्था छैन । व्यवसायहरु खोल्दै जाने र काममा फर्कदै जाने योजनामा छु । यो अवस्था कस्तो बन्दै जान्छ, त्यही अनुशार अगाडि बढ्ने हो ।