मेरो लेखन यथार्थपरक छ : पासाङ शेर्पा, गीतकार

किशोर पन्थी

---

प्रकाशित मिति : श्रावण १६, २०७५ बुधबार

पासाङ अमेरिकाको न्युयोर्क निवासी गीतकार हुन् । पेशाले हेयर डिजाइनर बनेपनि उनमा गीत संगीतप्रतिको रुची बाल्यकालदेखि नै थियो । बाल्यकालमा मनमष्तिकमा छाप परेका कतिपय घटनालाई उनले अहिले गीतमा उतारिरहेका छन् । उनका गीतहरु यथार्थपरक छन् । त्यसैले धेरैले रुचाउँछन् । उनको पछिल्लो गीत नरोऊ तिमी युट्युबमा मात्र ३२ लाख पटक हेरिएको छ । भविश्यमा एल्बम र नगाइएका गीतको पुस्तक समेत लेख्ने सोंचमा रहेका सरल स्वभावका उनै पासाङ शेर्पासँग न्युयोर्कमा गरिएको कुराकानी ।

अहिलेसम्म तपाईले कति गीत लेखिसक्नु भयो ? लेखन यात्राबारे सुनाउनु न ?

हाईस्कुलको पढाई पूरा भएसँगै मैले कलम चलाउन शुरु गरेको थिए । कलेज पढ्दा मैले कविता धेरैले लेख्ने गर्दथेँ । मेरो कविता राम्रै भएर होला साथी भाईहरुले गीत लेख्नु सुझाब दिए । त्यसको लगत्तै दुई वटा गीत लेखे, त्यो बेला मेरो उमेर १८/१९ को थियो । अहिलेसम्म मेरा ७/८ वटा गीत रेकर्ड भएका छन् भने केही रेकर्डको लागि तयार अवस्थामै छन् ।

अहिलेसम्म कुन–कुन गीत रेकर्ड भए बताईदिनुस् न ?

मेरो पहिलो गीत ‘तल पर्यो नाम्चे गाउँ ,माथि पर्यो सल्लेरी’ भन्ने हो । साँझ ढलेको थाहै पाईन,डिलमुनी मेरो घर,सुनसान बगरमा, नरोऊ तिमी भन्छौ भने, सयौँ डाँडा काट्दै आएँ लगायतका गीतहरु बजारमा आइसकेका छन् । सयौँ डाँडा काट्दै आएँ बोलको गीत अमेरिकामा रहेका नेपालीहरुको भोगाईलाई समेटेर बनाएको थिएँ । अर्को घामले डढेको बगर हुँ म, पानी बिनाको नहर हुँ म, लगायतका गीतहरु रहेका छन् ।

खसोखास निशुल्क सब्सक्राइब गर्नुहोस् 🙏

अब तपाईँले अमेरिकी भिसा, ग्रीनकार्ड लगायत सम्पूर्ण अध्यागमन अद्यावधिकहरू तथा आवास, कर, स्वास्थ्य सेवा लगायतका विषयमा सूचना र स्रोतहरू छुटाउनु पर्नेछैन। ती सबै सिधै तपाईँको इनबक्समा प्राप्त गर्नुहुनेछ।

इमेल ठेगाना यहाँ प्रविष्ट गर्नुहोस्…

सब्सक्राइब गर्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस्

नरोऊ तिमी भन्ने पछिल्लो तपाईको गीत,युटुवमा धेरै हेरिए मध्येको हो ?यो गीत कस्तो अवस्थामा लेख्नु भयो ? परिवेश के थियो ?

यो गीत जन्मनुमा एउटा संयोगले काम गरेको छ । मलाई एउटा घटनाले निकै छोएको थियो । मैले हाइस्कुल पढ्दाको कुरा हो । हाइजम्प खेल्ने क्रममा मेरो खुट्टा फ्याक्चर भएको थियो । फ्याक्चर भएको खुट्टा निको हुन करिव एक महिना लाग्यो । एक महिनासम्म टिचिङ हस्पिटिल जाने आउने रुटिन जस्तै बनेको थियो । त्यो बेला मैले हस्पिटलमा एक जोडी देखेँ । बुझ्दै जाँदा, उनीहरु नगरकोट जाँदा एक्सिडेन्टमा परेका रहेछन् । उनीहरु पनि टिचिङमा उपचार गराईरहेका थिए । पछि उनीहरुसँग सामान्य चिन जान भयो । उपचारपछि ती केटी घर जाने तयारीमा थिईन । उनको उपचारमा खटेका डाक्टरले बिदाई गरेपछि डाक्टरलाई धन्यवाद दिँदै उनले नमस्कार गर्न खोजिन् । तर उनको एउटा हातै थिएन । उनले आफ्नो एउटा हात गुमाईसेकेकी थिइन । एक मिनेट अगाडि खुशी देखिएकी उनी सेकेन्डभरमा भक्कानिएर रुन थालिन् । उनका साथीले सान्त्वना दिँदै नरोऊ भन्दै थिए, उनीले आफ्नो हात हेर्दै, केटाको मुख हेर्दै रोइ रहिन् । जसको कारण यो गीत जन्मिएको हो । हामीले नरोऊ भन्छौँ तर पीडा त उसले मात्र सहनु परेको हुन्छ । त्यो बेला म पनि सानै थिएँ । यो गीत त्यतिबेला लेखेको होइन, पछि लेखेँ । घटनाले मेरो मानषपटलमा गहिरो छाप छोडेको थियो । जुन घटनालाई मैले गीतमा उतारेको हुँ ।

गीत लेख्नमा तपाईलाई बढी के कुराले प्रेरित गर्दछ ?

मेरो लेखन कल्पना भन्दा बढी यथार्थ परक हुन्छ । मैले आफैले देखे, भोगेका कुरालाई गीतको लयमा उन्ने गरेको छु । मलाई आफ्नो आँखा अगाडि हुने घटना र आफ्नो जिवनमा भोगेका भोगाईहरुले गीत लेख्नमा प्रेरित गर्दछ ।

बिजनेसमा व्यस्त हुनुहुन्छ, गीत रचनाका लागि समय कसरी निकाल्नुहुन्छ ?

कुनै घटना विशेष वा परिबेशले मनमा छोइरहेको हुन्छ । त्यो कुरा घरमा पुगेर लेख्छु, चाहे त्यो दुई लाइन किन नहोस् । कहिले त्यो दुईलाई दुई दिनमै पुरा गीत बन्छ भने कहिले वर्षदिनसम्म पनि अड्किएको हुन्छ । म लेख्छु नै भनेर बस्ने गरेको छैन । कुनै बेला काम गरिरहेको बेलामा पनि दिमागमा अन्तरा फुरेको हुन्छ, त्यो त्यही बेला लेख्ने गरेको छु ।

अहिले तपाईको एउटा–एउटा गरी गीतहरु रेकर्ड भैरहेका छन्, एल्वमको रुपमा बजारमा ल्याउने तयारीमा हुनुहुन्छ कि ?

धेरै पहिला एल्वम निकाल्ने र आर्थिक लाभलिने योजना थियो । अहिले त्यो मोह छैन । त्यसकारण मैले प्रत्येक वर्ष एउटा दुईटा गीत निकाल्ने सोचमै छु । यी सबैको संग्रहको रुपमा दुईचार वर्षपछि निकाल्नु पर्छ कि भन्नेमा छु ।

लेखनकै विषयमा भावि योजना केही बनाउनुभएको छ ?

मेरो ५०/६० वटा गीत अझै रेकर्ड हुन बाँकीनै छन् । कलाकार साथीहरुले रेकर्डको लागि मागिरहनु भएको छ । तर, मैले सोच्ने गर्छु ,मैले लेखेको गीत अरुले न्याय गर्ला वा गर्दैन, भन्ने निणर्यलिन गाह्रो हुन्छ । मैले मागे भन्दैमा दिने गरेको छैन ।

रेकर्ड नभएका गीत र कवितालाई समेटेर पुस्तकको रुपमा बाहिर ल्याउने योजना बनाउनुभएको छ कि ?

त्यो मेरो भविश्यको योजना छ । मेरो ड्रिम प्रोजेक्ट पनि हो ।

तँपाईको गीत सुन्ने श्रोता, दर्शकलाई केही भन्न चाहानुहुन्छ ?

सबैभन्दा पहिला मेरो गीत सुनेर मलाई माया दिने श्रोता, दर्शकलाई धेरै–धेरै धन्यवाद दिन्छु । अहिले जसरी भोलिको दिनमा पनि माया गर्नुहुनेछ भन्ने आशा र विश्वास गरेको छुु । गीत हरेक मान्छेले आफ्नो सोचमा लेखेको हुन्छ । म पनि गीत आफ्नो सोचाईको आधारमा लेखेको हुँ । कुनै गीत श्रोताको जिवनसँग मेल खान गयो भने मन छुने हो । गीत लेखनको क्षेत्रमा म बाट हुने सक्ने कोशिस जारीनै राख्नेछु ।