वृद्ध भत्ताले धानेको जिवन,
प्रकाशित मिति : आश्विन १९, २०७४ बिहीबार
सकुन्तला श्रेष्ठ उमेरले करिब ५२ वर्ष पुगिन उनको दैनिकि घरको कुनामा बसेरनै जान्छ । मेलापात जानु भनेको एकादेशको कथा जस्तै बनिसक्यो किनकी उनि करिब १५ वर्षदेखि नत काननै सुन्छीन नत बैशखी बिना हिडडुल नै गर्न सक्छिन । कुनै एक समय थियो उनि बाटोमा हिडडुल गर्ने सबैको प्रिय बनेकि सकुन्तला आज के गर्दै छिन कसैले मेसो पाउदैन ।
बीस वर्ष पहिले ददिबहादुर श्रेष्ठस“ग दोस्रो विवाह गरेकी सकुन्तला र ददिबहादुरको ६ वर्षको एक छोरा छ । ददिबहादुर आफ्नो श्रीमतीको उपचार गर्न नसकेर लाचार बनेका छन । डर्कमी र दुध बेचेर गुजारा चलाउने ददिबहादुर अहिले आफै पनि दम र मुटुको रोगले ग्रसित बनेका छन् । उमेरले ७२ वर्ष पार गरेका उनको आएस्रोत केबल वृद्ध भत्तामा सीमित भएको छ । न त उनी डर्कमी काम नै गर्न सक्छन् न त वस्तुभाउ नै पाल्न सक्छन् । आफ्नै उपचारको लागी मासिक ५ देखि ७ हजार सम्म खर्चिनु पर्ने गुनासो पोखे । १५ वर्ष देखि थलिएकी श्रीमतीलाई सहानभुतिको नाममा डोराएर बाहिर भित्र गराउनु सिवाए केहि गर्न सकेका छैनन् । कसैको सहयोग पाए श्रीमतीको उपचार हुने थियो कि भन्ने आसमा दिन बिताउन थालेका छन् । वृद्ध भत्ताबाट आएको रकमले छोरा पढाउननै गाह्रो भएको अवस्थामा अरु आवस्यकता कसरी पुरा गर्न सक्छु यता आफ्नो औषधि उता रोगी श्रीमतीको उपचार यो भत्ताले मात्रै गर्न नसक्ने बताए ।
