परिकल्पना: जब स्वर्गमा भागरथीले निर्मला र सम्झनालाई भेटिन्
प्रकाशित मिति : माघ २६, २०७७ सोमबार
– जेनल बिस्ट
(परिकल्पनामा आधारित)
बलात्कार र निर्मम हत्या पश्चात बैतडीकी भागरथी भट्ट स्वर्ग पुग्छिन् । त्यहाँ उनको निर्मला पन्त र सम्झना बिश्वकर्मासँग भेट हुन्छ ।
उनीहरुले भागरथीलाई सोध्छन् – ‘तपाई पनि नेपालबाट आउनु भयो जस्तो छ नि ! के भएर आउनुभएको हो ?’
रगतले लत्पतिएको शरिर, च्यातिएको कपडाबीच फुटेको चस्मा हातमा समातेकी भागरथी डराउदै र काप्दै बोल्छिन् – ‘हजुर, हो नि । विद्यालयबाट घर फर्किने बेला मलाई बीच बाटोमा मुख च्यापेर घिसारेर जङ्गलमा लगियो , देवभुमि बैतडीमा मेरो प्राण गयो ।’
निर्मला र सम्झनाले आत्तिदै सोधे – ‘कतै तपाइलाई पनि…..’
भागरथी रुँदै काप्दै बोलिन् – ‘हो, बहिनीहरु । घाँटी निमोठियो । स्तन निमोठियो । मुख र खुट्टाहरु च्यापिए ।मेरोपनि बलात्कारपछि हत्या भयो ।’
निर्मला र सम्झनाले त्यो घटनाको कल्पना गर्दै आत्तिदै र डराउदै प्रश्न गर्न थाले – ‘हाम्रो निर्मम हत्या पश्चात् पनि नेपालमा कुनै कानुन बनेन र दिदी ? कसैले आवाज उठाएनन र? कसैले सुनेनन् हामी बलात्कृत हुँदाको चीत्कार ? हाम्रा आमाहरुको हालत र दुख देख्दा कसैको मन रोएन र ? अझै पनि कोही चेली सुरक्षित छैनन नेपालमा ?’
भागरथी ओंठ कपाउँदै बोलिन् – ‘बोलेका थिए, बहिनीहरु । सडक तातेको थियो । मानिस बलात्कारीलाई झुन्डाउनु पर्छ भन्दै माग गरेका देखिन्थे । तर पैसा, शत्ति, र राजनीतिक आडमा कोही समातिएनन् ।’
‘झन निर्मला बहिनीको न्यायका निम्ति आवाज उठाउनेहरुको बीचमा एउटा भर्खरै लाउलाउ खाउखाउ उमेर भएका भाईमाथि नै प्रहरीले गोली हान्यो । उनको ज्यान गयो । कैयनको खुट्टामा गोली हानियो । देशभर निर्मलाका लागि न्यायको आवाज गुन्जियो । देशभर नाराबाजी भयो । तर पनि अहिलेसम्म तिमीले न्याया पाइनौं निर्मला बहिनी । तिमीले ले न्याय पाउँथ्यौं भने आज मेरो यो हालत हुने थिएन बहिनी ।’
भागरथी रुदै निर्मला र सम्झनालाई प्रश्न गर्न थालिन् – ‘बहिनी यहाँ त नेपालमा जस्तो बलात्कार हुन्न नि म फेरि? यहा त कोही आउदैन नि बाटो छेक्ने र जङ्गलमा घिसारेर लग्ने ?’
‘दिदी तपाई स्वर्गमा हुनुहुन्छ । यहाँ सबैको सम्मान हुन्छ । यहाँ पापीहरुलाई कुनै स्थान नै छैन ।’
भागरथी थप प्रश्न गर्न थालिन् – ‘धर्तीमा भगवान भएको भए बीच जङ्गलमा म त्यति चर्को स्वरमा गुहार मागेको, रोएको, कराएको, मेरो चित्कार सुनेर मलाइ बचाउँथे होला । म देवभूमिमा बलात्कृत हुदा भगवान किन नतमस्तक भएर ममाथिको अन्याय हेरिरहे? म माथी त्यस्तो अन्याय हँुदा मैले मेरी आमालाई गुहारें । भगवानलाई गुहारें । तर मलाई कसैले बचाउन सकेन ।’
निर्मला र सम्झना शब्दहीन भए ।
निर्मला र सम्झनाले हात दिदै भागरथीलाई माथि उठाए । अनि भने – ‘यहाँ पापीहरुलाई कुनै स्थान छैन । तपाइ यहाँ एक्लै जहाँ पनि जान सक्नुहुन्छ । एक्लै रात बिताउन सक्नुहुन्छ । कसैले कुदृस्टीले हेर्न सक्दैन । कसैले एकान्तको फाइदा उठाउदै बलात्कार गर्न सक्दैन । यहाँ कोही आउँदन बाटो छेक्न ।’
‘हाम्लाई बलात्कार गरेर मार्नेहरु यहाँ आए भने हामी कता जाने? कता लुक्ने? कता भाग्ने? यहाँ त हाम्रो परिवार पनि छैनन् ।’ – भागरथीले सोधिन् ।
सम्झना र निर्मलाले भने – ‘ती नरपिचासहरु स्वर्ग आउने बाटो धर्तीबाटै बन्द छ । नर्कमा त उनीहरुले सजाय पाउँछन् नै । आशा गरौ नर्कमा जानु अगाडि नेपालमै पनि त्यस्ता बलात्कारीले कडा सजाय पाउनेछन् ।’